همنوازی در موسیقی مجموعه ای است از شناخت و درک دقیق ریتم ، هارمونی ، تن ، نوانس و مهارت حفظ تعادل فردی و هماهنگی جمعی در شرایط مختلف دونوازی یا گروه نوازی.
حتی در یک گروه موسیقی دو نفره نیز اگر هر یک از نوازندگان بدون توجه به فضای شنیداری مجموع سازها صرفا وظیفه و برنامه ی مستقل خویش را اجرا کند ، به جای شکل گیری رنگین کمان نتها شاهد وقوع نبرد اصوات خواهیم بود.
در همنوازی ها یا گروه های کوچک موسیقی با توجه به غیاب رهبر ارکستر برای ایجاد فرم هماهنگ و پویا هر یک از نوازندگان گروه باید ضمن پیش بینی و درک هر لحظه یا موقعیت از قطعه به کنترل ریتم یا سرعت ، تن یا رنگ آمیزی و نوانس یا شدت اجرای خود بپردازد.