سازهای بادی دسته ای از سازهای موسیقی هستند که عامل تولید صدا در آنها دمیدن مستقیم جریان هوا درون ساز با روشهای مختلف است.
طول و قطر لوله عنصر اصلی شکل گیری و تقویت اصوات در سازهای بادی بوده و بر اساس قوانین فیزیک صوت ، طراحی ساز بادی برای اجرای نتهای بم تر در محدوده صوتی ، نیازمند افزایش طول و قطر لوله خواهد بود.
انواع مختلف ساز بادی دارای ویژگی ها و تکنیکهای منحصر به فردی بوده و با توجه به تنوع چشمگیرشان ، جایگاه گسترده و پیچیده ای در ارکستراسیون موسیقی کلاسیک دارند.
سازهای بادی به دو گروه اصلی چوبی و فلزی تقسیم می شوند که معیار این دسته بندی در دانش سازشناسی ، روش دمیدن هوا در ساز بوده و نه الزاما جنس بدنه ساز ، به عنوان مثال ساز فلوت در انواع مختلف خود با بدنه فلزی و پلاستیکی ساخته می شود اما در گروه بادی چوبی ها قرار دارد.
سازهای بادی چوبی مانند فلوت با دمیدن ساده و عادی هوا درون ساز ، تولید صوت می کنند.
سازهای بادی برنجی یا بادی فلزی مانند ترومپت به روش دمیدن هوا همراه با لرزش لب درون ساز ، تولید صوت می کنند.