سازهای زهی یا سیمی دسته ای از سازهای موسیقی هستند که عامل تولید صدا در آنها ارتعاش یا لرزش سیمهای ساز به روشهای مختلف است.
جنس سیم هر کدام از سازها بسته به طول و محدوده فرکانسی ساز ، بر اساس محاسبات فیزیک صوت از انواع الیاف ، پلاستیک ، فلزات و یا ترکیب آنها با قطرهای مختلف انتخاب می شود.
در ساختار این نوع از سازها لرزش هر سیم یا تار صدای ضعیفی ایجاد کرده و جعبه تقویت کننده ، با استفاده از قوانین رزونانس قدرت صدا را افزایش می دهد ، در نتیجه سازهایی با جعبه تقویت کننده بزرگتر حجم و قدرت صدای بیشتری خواهند داشت.
هر ساز زهی دارای چند سیم مختلف است و هر کدام از سیمها برای ایجاد یکی از نتهای موسیقی کوک یا تثبیت می شوند که تعداد و ترتیب کوک سیمها در سازهای مختلف متفاوت خواهد بود.
سازهای زهی با تعداد سیم کمتر از 12 عدد ، با امکان تغییر طول سیمها توسط دست ، چندین نت مختلف را روی هر سیم اجرا می کنند.
سازهای زهی بر اساس روش و تکنیک لرزاندن سیمها به 3 دسته کلی تقسیم می شوند که هر کدام از آنها نقش خاصی در ارکستراسیون دارند.
زهی زخمه ای مانند گیتار که با زخمه زدن توسط انگشت ، ناخن و یا مضراب اجرا می شود.
زهی آرشه ای مانند ویولن که توسط کشش آرشه یا کمانه روی سیمها اجرا می شود.
زهی ضربه ای مانند پیانو که با وارد کردن ضربه به سیمها اجرا می شود.
معیار دسته بندی زهی ها در دانش سازشناسی ، روش استاندارد نوازندگی هر کدام از سازها بوده اما در عین حال ارتعاش سیم آنها با هر روش و ابزار دیگری نیز امکانپذیر خواهد بود.