ریتم شناسی مجموعه ای است از قوانین زمانبندی در موسیقی برای آنالیز و درک لایه های ریتمیک پیدا و پنهان موسیقی در سبک های مختلف.
ریتم سازی هم عبارت است از دانش خلق ، تغییر و ترکیب عناصر ریتمیک و در نهایت نت نویسی و ثبت و نگارش آن.
ریتم یا ضرباهنگ در اثر هر گونه تناوب و تکرار منظم ایجاد می گردد و از عناصر اصلی موسیقی است اما نقش و اهمیت آن در علوم و هنرهای دیگر نشان از درک و کشش عمیق انسان نسبت به ریتم دارد.
دامنه ریتم ها از ساده ترین شکل ملموس آن یعنی صدای ضربان قلب یا تیک تاک ساعت تا پیچیده ترین فرم قابل درک آنها ، بسیار وسیع و همچنان در حال گسترش است.
طراحی و انتخاب ریتم بر اساس ژانر و کلیت موسیقی صورت می گیرد و به همین دلیل ریتم موسیقی پاپ یا مردمی ساختار ساده تری از ریتم موسیقی بومی یا کلاسیک خواهد داشت.
آهنگساز با توجه به الگوی حرکتی ملودی و هارمونی ، فضای کلی ریتم را طراحی کرده و تنظیم کننده با ایجاد لایه های چندگانه ریتمیک توسط سازهای مختلف جزییات و ظرافت های لازم را به ریتم می افزاید.
خلق و نگارش یا آهنگسازی و تنظیم یک قطعه موسیقی بدون تسلط بر دانش ریتم شناسی و ریتم سازی اگرچه غیر ممکن نیست اما منجر به تکرار مکررات ، سادگی فرم و در نتیجه ضعف ساختاری خطوط ریتمیک موسیقی خواهد شد.